π. Μιχάηλ Χατζής

 Όραμα που δημοσίευσε το 1991 στο περιοδικό «Ορθόδοξη Φιλόθεη Μαρτυρία» της Θεσσαλονίκης, με το ψευδώνυμο «ένας ορθόδοξος κληρικός».

«Όταν οι Τούρκοι άρχισαν να παραβιάζουν τον ελληνικό θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου πελάγους με το σεισμογραφικό «ΧΟΡΑ», εγώ οργίστηκα και παίρνω το «Μέγα Ευχολόγιο» της Εκκλησίας μας να κάνω παράκληση στο σπίτι μου να επέμβει ο Θεός και να τους τιμωρήσει για τις παραβιάσεις. Άρχισα να ψάλλω την παράκληση∙ όλα εν τάξει. Όταν όμως άρχισα να διαβάζω τις ευχές περί εξωτερικής απειλής, κατά περίεργο τρόπο με έπιανε ένας παράξενος ύπνος και έπεφτα μπρούμυτα και κοιμόμουνα πάνω στην ευχή που διάβαζα.

Και βλέπω πρώτα έναν Τούρκο τεράστιο, που το ένα πόδι είχε στην Ίμβρο και το άλλο στην Τένεδο και είχε και ένα τεράστιο γιαταγάνι, με το οποίο πήγαινε να κόψει τη θάλασσα στη μέση. Από τη λύπη μου ξύπνησα. Διαβάζω λίγο και μετά πάλι κοιμάμαι∙ και βλέπω να γίνεται επιστράτευση. Οι χωροφύλακες με φακούς έψαχναν να βρουν τα παιδιά για την επιστράτευση. Ξύπνησα πάλι. Διαβάζω μερικές ευχές, κοιμάμαι πάλι και βλέπω όλο το στρατό μας∙ τον έβαλαν σε μεγάλα καράβια στη θάλασσα της Εύβοιας. Δίδεται το σήμα «πρόσω ολοταχώς», που δεν γνώριζα ότι αυτό είναι το σήμα εκκινήσεως του στόλου. Οι στρατιώτες χαρούμενοι, με σημαιούλες ξηράς και θαλάσσης στα χέρια, χαιρετούσαν τον κόσμο που τους ξεπροβοδούσε στην παραλία. Όταν έπαψαν να βλέπουν τον κόσμο στην παραλία, από πάνω τους πετούσαν λευκοί Άγγελοι, που έριχναν επάνω τους δάφνινα στεφάνια. Όταν έφτασαν όμως στη μέση της θαλάσσης, ακούγεται άλλο σήμα. Να γυρίσουν πίσω, έγιναν όλα ελληνικά. Γυρίζει πίσω με χαρά όλος ο στρατός μας. Ανοίγουμε την τηλεόραση και βλέπουμε σε έγχρωμο φιλμ να μας λέγει: Πανηγυρήσατε, διότι έγιναν όλα ελληνικά».